Genç kız feci bir hastalığın pençesinde kıvranıyordu. Yaralı kalbi
artık bu dünyaya daha fazla dayanamamaya başlamıştı. Çok zengin olan
ailesi tüm gazetelere, kalp nakli için ilan vermişlerdi... Canını feda
edecek birini arıyorlardı...
Genç kız ise hergün hastahane odasında biraz daha solmaktaydı. Yine
yalnızdı odasında, gözü yaşlı, boynu bükük ölümü bekliyordu...
Gözlerini kapadı, bu küçük odada gözyaşı dökmekten bıkmıştı... Yinede
engel olamadı pınar gibi çağlayan gözyaşlarına. Sevdiği geldi aklına,
fakir ama onu seven sevgilisi... Hergün aynı şeyleri düşünüyor, anıları
bir film şeridi gibi gözünün önünden geçiyordu..."Param yok ama sana
verebileceğim sevgi dolu bir kalbim var" demişti delikanlı... Genç
kızda zaten başka birşey istemiyordu...Sevgiye muhtaç biri, sevdiğinin
sevgisinden başka ne isteyebilirdiki... Ama olmamıştı işte, dünyalar
kadar olan sevgilerinin arasına, o lanet olasıca para girmeyi bilmiş,
onları ayırmıştı... İşte paranın geçmediği zamanlara gelmişlerdi.. Ne
önemi vardı artık? Şu son günlerinde, sevdiği yanında olsa yeterdi...
Ayrılıklarından bu yana 5 bitmeyen, çile dolu yıl geçmişti...Her günü
zehir, her günü hüsran...Ama genç kız hep sevgisini yüreğinde taşımış,
kalbini kimseyle paylaşmamıştı. Sevdiğini düşündü işte o an.. Acaba o
neler yapmıştı bu kadar sene boyunca.. Kimbilir kiminle evlenmiş, çoluk
çocuğa karışmıştı... Gözlerinden bir damla yaş daha damladı kurumuş,
bitmiş ellerine. Ellerine baktı, bir zamanlar ellerinin, elerini
tuttuğunu hayal edip, her gün saatlerce ellerini seyrederdi... En çokta
saçlarının dökülmesine üzülüyordu. Çünkü sevdiği öpmüş, koklamıştı
onları. Her bir tanesi koptuğunda, kalbine bir ok daha saplanıyordu.
Kalbi yine sızlamaya başlamıştı.. Belki sevdiği yanında olsa, kalbi bu
kadar yorulup, veda etmezdi yaşama... Zaten artık ölüm umrunda değildi
genç kızın. Sevdiğinden ayrı yaşamanın ölümden ne farkı vardı ki..
Tekrar o geldi aklına... Keşke keşke yanımda olsa dedi. Son bir kez
elini tutsa yeterdi. Gözlerini son bir kez öpse, rahatça ebediyen
gözlerini kapatabilirdi artık... Gözleri pınar gibi çağlamaya başladı.
Sevdiğini son bir kez göremeden ölmek istemiyordu.. Ufakta olsa ondan
bi hatırasını almadan bu dünyadan göçmek istemiyordu... Oysa sevdiği,
kimbilir kiminle beraberdi...Kendi sevgi dolu kalbinin kimseyle
paylaşmayı düşünmemişti bile, ama acaba o paylaşmış mıydı? Onun
sevgisini silmiş atmış mıydı acaba kalbinden? İçi birden nefretle
doldu. Üstüne büyük bir ağırlık çöktü. Onu düşündükçe her dakikasının
zehir olması artık çok daha ağır geliyordu genç kıza... Ölmek istedi,
artık yaşamak istemiyordu bu dünyada.. Ama sevdiğinden bi hatıra
almadan ölmeyeceğine and içmişti. Tekrar gözlerini açtı. Kimbilir
belkide sevdiği onu unutmuştu.. Bu düşünceler içinde derinliğe daldı...
Birden babası girdi odaya, kızına kalp nakli için bir gönüllü
bulduklarını müjdeleyecekti. Fakat genç kız çoktan uykuya dalmıştı..
Bir meleği andıran masum yüzü, sevdiğinin özleminden sırılsıklamdı... O
gece biri gözlerini dünyaya kapadı, genç kız ameliyata alındı. Tekleyen
ve görevini yerine getirmeyen kalbi değiştirilmişti. 1 hafta sonra
tekrar gözlerini aaçtı dünyaya genç kız. Ama dünya daha farklı geldi ona. Sanki birşeyler
eksikti... Aradan aylar geçmiş genç kız artık iyice iyileşmişti. Ama
içindeki burukluğu bir türlü atamıyordu. Sevdiği aklına gelince kalbi
eskisinden daha çok sızlıyordu.. Bir kere, bir kere görebilsem diye
mırıldandı... Kalbi yine sızlamaya başlamıştı. Yeni kalbi onu
iyileştirmişti ama nedense her gece aniden hızlanıyor, onu uykusundan
uyandırıyor ve sanki yerinden çıkacakmış gibi atmaya başlıyordu... Genç
kız bir anlam veremediği bu durumu doktora anlamış, ama ameliyat kolay
değil, bir aydan geçer demişti doktor. Aylar geçmişti ama hala aynıydı
durum. Çiçeklerinin yanına gitti. Hergün onlarla saatlerce dertleşiyor,
zaman zaman ağlıyordu onlarla.. En çokta kan kırmızısı gülünü
seviyordu. Çünkü kırmızı gülün onun için yeri apayrı idi. Oda genç
kızla beraber gülüyor, onunla beraber ağlıyordu. Onu sevdiği gibi
görüyordu genç kız. Ve gülünü sevdiğini ilk gördüğünde ona hediye
edeceğine dair yemin etmişti. Başka türlü paylaşamazdı gülünü
kimseyle... Kapı çaldı aniden. Kapıyı açtı ama kimse yoktu. Gözü
yerdeki beyaz zarfa ilişti. Yavaşça eğilip zarfı yerden aldı. Birden
kalbi deli gibi atmaya başladı. Ne olduğunu anlayamıyordu. Zarfın
üzerinde ne bir isim, ne bir adres vardı. Zarfı açtı, içinden beyaz bir
kağıda yazılmış bir mektup çıktı. Kalbi daha hızlı atmaya başladı. Onun
kokusu vardı kağıtta. Evet, onun kokusu vardı. Yılar yılı özlemini
çektiği, yanında olabilmek için canını bile verebileceği sevdiğinin
kokusu vardı mektupta.. Başı dönmeye başladı. Koltuğuna geçip oturdu
yavaşça...Kağıdı açtı. Ve elleri titreyerek okumaya başladı.
"Sevgilim, senden ayrıldıktan sonra, bir kalbe 2 sevginin sığmayacağını
bildiğimden dolayı, ne bir kimseyi sevebildim, nede kimseye
bakabildim... Her günüm diğerinden daha zor geçti, çünkü her gün
özlemin dahada artıyordu.. Sana kitapları dolduracak kadar şiirler
yazdım. Her biri diğerinden dahada hüzünlüydü. Yazdım, okudum,
ağladım... Hergün yazdım, her gün okudum, senelerce ağladım... Her gece
seni düşündüm sabahlara kadar, her gece senin yanında olmayı istedim.
Ve her gece sensizliğe lanet ettim, uykuları haram ettim kendime,
sensiz olmanın acısını gözlerimden çıkardım... Ve bir gün herşeyi
değiştirecek bir fırsat çıktı önüme. Bunu fırsatı değerlendirmeyip,
kendime haksızlık edemezdim... Ve değerlendirdim... Senden çok uzaklara
gittim, belki seni unuturum diye.. Ama tam tersi oldu. Seni daha çok
özlüyorum artık... Senden çok uzaklardayım belki, ama yinede seni
görmek için uzaklardan gelebiliyorum. Hemde her gece... Seni seviyor,
seyrediyor ve eğilip sen uyurken yanağına bir öpücük konduruyorum..
Bazen gözlerini açıp bakıyorsun, geldiğimi bildiğimi sanıyorum ama yine
o tatlı uykuna geri dönüyorsun. Yarın birbirimizi sevmemizin 6.
senesi... Hep ben geldim şimdiye kadar senin yanına, yarında sen gel
olur mu sevgilim.. Ha, unutmadan, sana hep sözünü ettiğim, kalbime iyi
bak olur mu? Çünkü gözyaşlarımla, adını yazdım ona...Seni senden bile
çok seven bir sevgi var kalbinin içinde... Unutma, kırmızı gülüde
unutma olur mu??... Seni Seviyorum, Yanıma Gelinceye Kadarda
Seveceğim...
Sevgilin...."
-------------------------------------------------------------------
Uzun Uzun Okuyun.
Konu: Hikayeler (1) 
